Funny Life Story

Ήξερε κι αυτή από όνειρα

Τα βράδια πρίν την πάρει ο ύπνος στόλιζε  το σπίτι που θα είχε κάποτε ..

Έβαζε καρό κόκκινα κουρτινάκια στην κουζίνα ..

φύτευε βασιλικούς στην αυλή της..

Και μάζευε λεβάντες για τα ρούχα στην ντουλάπα της..

Δεν το απόκτησε ποτέ

Φοβόταν τα δάνεια..

Ήξερε κι αυτή τις ομορφιές του κόσμου

Κάθε νύχτα αρμένιζε σε χώρες που κάποτε θα πήγαινε

Ο ήλιος τους της έκαιγε το πρόσωπο

Κι οι θάλασσές τους  έτσουζαν το δέρμα της

Νωχελικά ξάπλωνε σε άμμους..ξεδιψώντας με άγνωστα φρούτα

 και μάζευε κοχύλια  ενθύμια..

Δεν πήγε ποτέ...πουθενά..

Ο ίδιος φόβος πάλι...

Ήταν  κι αυτή κοκέτα..

Την μαγνήτιζαν οι βιτρίνες με τα στολίδια ..

"Αύριο"..."αύριο" έλεγε...

Θα ρθω ..και θα βγω αγνώριστη..

Το αύριο ήρθε .. αλλά δεν έμοιαζε με όλα τα αύριο ..

Ήρθε σαν σούρουπο...

Και ακόμα ο παλιός φόβος την κυνηγά...

Οι λογαριασμοί της πια με τη ζωή..

Και το τέλος του βιβλίου..

Δον Κιχώτης

-"Oνειρεύθεις" ρε!
Γιατί "ονειρεύθεις"?
Δέστε τον.. με τρόπο.. να μπορεί να ταξειδεύει..
Για να τον κοιτούμε κρυφά απ τη φωλιά μας , να γελάμε...που να βρεθεί το γέλιο σήμερα..
Να τον χλευάζουμε...θάμπωσαν οι καθρέφτες μας...

-"Ονειρεύθεις" ρε!
- Δεν είναι όνειρο οι ανεμόμυλοι...μπροστά σας είναι..
- Μίλα ξεκάθαρα ....Φανέρωσε μας την Δουλτσινέα σου..
- Αυτή ...ναι...είναι όνειρο ..είναι δρόμος ..είναι πυξίδα..

-"Ερωτεύθεις" ρε!
Γιατί "ερωτεύθεις"?
-"Έρωτας"...ο ουράνιος ΥΙΟΣ ο αίρων τας αμαρτίας...
-Μη γίνεσαι δυσνόητος... και πρόσεξε τις παραβολές..
ο Γολγοθάς δεν είναι πια τόπος του μαρτυρίου..απομόνωση τον λέμε τώρα..
- Πατέρα στα χέρια σου αφήνω το πνεύμα μου..
Τετέλεσται...

( από το διαδίκτυο)