Χωρίς λόγια..μόνο γραπτά..

Κάπως έτσι θα γίνεται..

Ναι η μπλογκόσφαιρα εδώ διαφέρει απ την πραγματική ζωή..

Δεν ξέρεις.. δεν γνωρίζεις δεν υποπτεύεσαι..

Μόνο καμιά φορά όταν θέλεις απάντηση για κάτι θυμάσαι και αναρωτιέσαι :

Καλά! Αυτός που είναι? Τι έγινε ?

Ψάχνεις ξανά και ξανά και το μόνο που βρίσκεις ..μια σελίδα που θα μείνει για πάντα στάσιμη ενώ το ρολόι στην αρχή της συνεχίζει να μετρά τις ώρες..και ο δείκτης επισκεψιμότητας θα μετρά τους επισκέπτες.

Η μοναξιά του διαδικτύου.. η μόνη πραγματικότητα

Εδώ τίποτα δεν σ αγγίζει παρά μόνο η αξιοπρέπεια του άλλου..

Ούτε κάν ένα χέρι που σφίγγει τον ώμο σου και σου λέει : Έφυγε..

Εδώ είναι η δική μας νύχτα καταδικασμένη κι αυτή και αγνοημένη απ την πραγματική ζωή.

Ενας Ανθρωπος λιγότερος μου έγραψε ένας φίλος.. άργησα να το καταλάβω.. τα κεφαλαία και τα μικρά γράμματα πάντα αργά τα αντιλαμβάνομαι... εχω προτίμηση στις τελείες, αναγκαστικά και στίς παύλες, που και τα δυό μαζί με κάνουν πάντα να κρυώνω..


Στο καλό γνωστέ μου άγνωστε.. Ναι πρέπει να το πάρω απόφαση..

Εδώ κάπως έτσι θα χανόμαστε και πίσω μας θα μένουν ακίνητες σελίδες

έστω κι αν το ρολόι τους εξακολουθεί να χτυπά και οι συνδέσεις των μπλόγκ που παρακολουθούμε ανανεώνονται κανονικά..

Στο καλό ..