16 Αυγούστου 2010

Ζωή σε συνέχειες μέρος Α

..
«Κατά το δοκούν»
όμορφη φράση εύηχη κυλάει σαν τραγούδι σαν γάργαρο νερό όπως και η έννοια της .
Κατά το δοκούν ..Τρείς λέξεις υπηρέτριες.
Ένα πολυεργαλείο για να μαστορεύουμε για να κάνουμε καινούριο ότι μας πάλιωσε ότι μας μίκρυνε και δεν μας χωράει πια. Να το αλλάξουμε και να το πλασάρουμε στην αγορά κομψό …ένα νέο προϊόν.. μια καινούρια αξία.
Λέξεις υπηρέτριες…
Φιλάνθρωπος, ουμανιστής ,φιλόζωος, φυσιολάτρης, φιλόπατρις αλλά και επαναστάτης , αριστερός, ακόμα και μαλάκας…
Και η πιάτσα όλα τα χωρά όλα τα καταπίνει και με τη σειρά της διαμορφώνει την πελατεία της…στα μέτρα της.. στα μέτρα των καιρών. Όμορφα, πειστικά, με ρέγουλα.

« Κάνω τον μαλάκα» Πόσες φορές δεν τα έχουμε ακούσει ίσως και σκεφτεί.
Κάνω τον μαλάκα για κάποιο λόγο ..για να κερδίσω κάτι, έστω και την ησυχία μου.
Κάνω τον φίλο, τον εραστή, τα πάντα μπορώ να κάνω όταν το απαιτεί το συμφέρον μου..
Και θεός γίνομαι κι αλλάζω τα πάντα ..μα σαν θεός το μυαλό σου με νοιάζει πριν απ όλα. Αυτό χρειάζομαι σαν συνέχεια της ύπαρξής μου.

Κατά το δοκούν…
Μια καταστροφή την μετατρέπω σε συνωστισμό, μια κατοχή σε ειρηνευτική δύναμη
Μπορώ να σου κάνω την κόλαση, ανάπτυξη, μπορώ το τετέλεσται να σου το κάνω δρόμο προς τη σωτηρία..
Και σου παρουσιάζω το πιάτο μου πασπαλισμένο με μπόλικη φιλανθρωπία και μπόλικο ότι γουστάρεις .. για να το φας.

Δεν ξέρω την αιτία που δεν μπορούμε πια να συνεννοηθούμε.. αλλά ζουν οι λέξεις.. αλλάζουν τα νοήματα.
Και στο μυαλό ( που όπου θέλει μας αρμενίζει)μόλις μου ήρθε η ιστορία της Άννας.. Της μικρής που την βίασε σχεδόν όλο το προσωπικό του ορφανοτροφείου που έφτιαξαν άνθρωποι φιλάνθρωποι.
Δεν έχει πια σημασία πότε και που.. Εδώ.. μπροστά στα μάτια μας.. Τότε..
Η φίλη μου η Άννα.. που δεν λέω καλή της ώρα.. γιατί πήρε κάποια χρονιά το κουράγιο και φρόντισε να την σταματήσει αυτήν την «καλή» της ώρα.
Στο Τζάνειο που δούλευε.. από κάποιο όροφο ..πάνε χρόνια..

Ζωή σε συνέχειες Μέρος Β΄

Τα ζώα δεν ξέρουν από «θεϊκά» φερσίματα.
Φροντίζουν, επιβιώνουν, αναπαράγονται, πεινούν, σκοτώνουν , οσφραίνονται. φυλάγονται το ίδιο πάντα και όχι κατά το δοκούν .
Συνεχίζεται ..

2 σχόλια:

  1. Σε αναμονή της συνέχειας.....
    Ξέχασες το ότι τα ζώα αγαπούν κιόλας , χωρίς συμφέρον και χωρίς να περιμένουν τίποτα!
    Πολλές καλησπέρες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Βιαστική μου κυρία
    Καλησπέρα


    Sourounti

    ΑπάντησηΔιαγραφή