22 Φεβρουαρίου 2010
Καθρέφτης
Μερικές φορές με εκνευρίζουν αφάνταστα μερικοί άθλιοι συναισθηματισμοί μου
Και τότε γίνουμε κακός με όλους αλλά περισσότερο με τον εαυτό μου.
Τέτοιες στιγμές ψάχνω να τον βρω , να τον φτύσω, να τον εξευτελίσω και μετά να κάνω τον καθρέφτη κομμάτια , που τα μαζεύω και τα’ αφήνω σε σωρό πίσω απ την πόρτα με την σκέψη να τα πετάξω αλλά όλο εκεί μένουν.
Τα κοιτάω αδιάφορα , τα προσπερνάω ,γελάω , μέχρι τη στιγμή που θα μου μιλήσουν
και θα μου πουν : Είμαστε τα κομμάτια σου…
και τότε τα μαζεύω με τα χέρια ένα-ένα κι αρχίζω να τον ξανά στήνω.
Αν έχεις εκπαιδευτεί στη συναρμολόγηση, είναι εύκολο..
Όλοι στο τέλος βλέπουν έναν καθρέφτη μα μόνο εσύ ξέρεις ότι μερικά απ τα κομμάτια του έχουν χαθεί. Γιατί έχεις τον τρόπο να φτιάχνεις καινούριο υλικό
και να ξεγελάς… γυαλί δεν θα είναι … χρειάζεται πέτρα και φωτιά γι αυτό, δεν μπορείς να το αντικαταστήσεις.. είναι τα χαμένα σου. Πολλές φορές ματώνουν τα χέρια και δεν καθαρίζουν με τίποτα μέχρι να πάρεις είδηση ότι δεν αιμορραγούν μόνο αυτά.
« Ζ…. δεν μπαίνω να σε αποχαι…. από το παράθ….. γιατί θα με ….. τα …..Σε βλέπω ότι είσαι …… αλλά δε μπορώ. Σε λίγο φεύγω. Να σε βρω καλά. Σε μία εβδομ… εδώ ..ε ευχαρ… για όλα.»
Άλλο λέξεις κι άλλο κομμάτια. Αυτές όπως και να τις βάλεις θα βγάλεις νόημα..
Είναι οι φορές που δεν αποκαλείς τον συναισθηματισμό σου άθλιο ,δεν μετανιώνεις γι αυτόν αλλά ο καθρέφτης σπάει από μόνος του και γίνεται σχεδόν σκόνη για πολλούς λόγους που ίσως και στην πραγματικότητα να μην υπάρχουν.. αλλά ποια είναι η πραγματικότητα; Η καρδιά ή το μυαλό;
(Κι αν δεν σου κάθεται ο ρυθμός πάρε τον δικό μου στον χαρίζω...Και μή φοβηθείς αν σταματήσει για μια στιμή και η καρδιά μου και το τραγούδι μου..θα ξαναρχίσει..
Μερικές φορές με εκνευρίζουν αφάνταστα μερικοί άθλιοι συναισθηματισμοί μου
Σαν δω π.χ. συμπατριώτη μου.. Δεν ξέρω τι παθαίνω.. δεν βλέπω εκείνη τη στιγμή άνθρωπο.. βλέπω θάλασσα ,χώμα, τσάμια, άμμο και βότσαλα. .και μετά ξυπνάω.
«Έχασα το τηλέφωνό σου»
Αδιαφορία… «καλά έκανες» σκέπτεσαι.
« Αν δεν θέλεις να μου το ξαναδώσεις να μου το πεις»
Αρχίζεις να τα παίρνεις, αλλά το δίνεις..
Και το τηλέφωνο αρχίζει να χτυπά.. ενοχλητικά..
« Σε πήρα πολλές φορές τηλέφωνο και δεν το σήκωνες
Αν δεν θέλεις να με δεις να μου το πεις»
Τότε πας στον καθρέφτη τον φτύνεις και τον σπας..
Ανώδυνα… και με καθαρά χέρια μετά .
Κλοπή!!!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου