Γαμώ την καταδίκη μου

Δυο ημερών δουλειά μου την έστειλε «στο αρχείο»
Το αρχείο είναι ο κάλαθος την αχρήστων
Η καντίνα έχει κλείσει και πεινάω.
Μια πανάκριβη γυναικεία τσάντα πέρασε δίπλα μου
και με κοίταξε με ύπουλη ματιά.
Θα πάω σπίτι και ύπνος δεν θα μου κολλάει
Και όσο κι’ αν λέω όχι τώρα, το ξέρω πως θα πιώ
για να σβήσω τις κυριακάτικες βόλτες, να ξεχάσω
τα τραγούδια και να υποκριθώ πως είμαι ο εαυτός μου
αυτός που δεν γνώρισες γιατί το μόνο που ήθελες ήταν μια φίλη.
Στην έδωσα λοιπόν αλλά χάθηκα εγώ.
Να σε είχα μπροστά μου και να σου έδινα ένα χαστούκι
μαζί με την πλαστή μου ταυτότητα !
Μα τι λέω ο δειλός .. ποτέ δεν θα σε στεναχωρούσα
Πίστευε ότι θες για μένα Εγώ θα βρω τρόπο να κοιμηθώ ..

2:30 ξημέρωμα ποιας μέρας;
Η κουζίνα γεμάτη άπλυτα πιάτα.
Ένα ποτήρι θα πλύνω μόνο.. και πλένοντάς το
θα σκεφτώ πως η μόνη όμορφη στιγμή μου σήμερα
ήταν πως μια γυναικεία τσάντα πέρασε από δίπλα μου
και μου έριξε μια άγρια ματιά.. η «καλή» "συνάδελφος." Χα!

το άσμα για μένα όσο θα πλένω το ποτήρι