Χωρίς τίτλο, χωρίς λέξη

...
Έστω.. και έτσι να περνάς..
Κρυφά.. και νύχτα..
Θα σε νοιώθω και θα ανοίγω το παράθυρο
Κι αν με ρωτούν τα σύννεφα γιατί..
Γιατί αγαπώ τα σύννεφα θα λέω..


Έστω.. και έτσι να περνάς..
Κρυφά ..σαν ίσκιος..
Κι άσε τις γρίλιες να μετανιώνουν
Που πονηρά σ’ άφησαν να περάσεις..Έστω.. και έτσι να περνάς..

Έστω και έτσι..
Βουβά χωρίς μιλιά
Οι λέξεις είναι ακριβές
Και δεν αξίζουν σε ανόητους
Και ονειροπαρμένους