Σου το είχα πεί..τρέξεεεεε!

...

Ολες οι βασίλισσες δεν τρέχουν..
Να.. η βασίλισσα-μέλισσα .. όλα στα πόδια της..
Κηφήνες , εργάτριες, νταντάδες…
Κάτι ανάλογο με τις ανθρώπινες εστεμμένες.. ακόμα κι αυτές της καρδιάς..
Το μόνο που τις απασχολεί ο θρόνος τους..
ότι θρόνος και να είναι.. ακόμα κι’ αυτός μιας καρδιάς..

Η δική μας «βασίλισσα» που μάλλον καρικατούρα ήταν ,δεν είχε ευγενική καταγωγή και το όνομά της δεν θα το έβρισκες σε κανένα αντίστοιχο
Libro d Oro.
Την έχρισαν βασίλισσα όπως τον «Κουασιμόδο» για να χαρούν έστω και λίγο
…τόσος πόνος μέσα τους υπήρχε..
«Πώς να αρνηθείς τη χαρά σε κάποιον που χωρίς λόγο σε βλέπει σαν παιχνίδι
και το έχει ανάγκη όπως τα μωρά παιδιά..
Και ας ξέρεις πως τα παιδιά σχεδόν πάντα καταστρέφουν τα παιχνίδια τους
για να δουν τι υπάρχει μέσα… όταν έρθει η ώρα να παίξουν τους γιατρούς..»

Το βασίλειό της μια αλλόκοτη σκακιέρα χωρίς μαύρο –άσπρο.
Για να μην υπάρχει αντίπαλος και τα «πιόνια» να μπορέσουν με την άνεσή τους να διασκεδάσουν… ήξεραν πως η «βασίλισσά» ήταν το μοναδικό πιόνι αυτής της σκακιέρας.. Ο Κουασιμόδος τους..
Μια Εσμεράλδα ακούστηκε από κάπου μακριά να φωνάζει.. να προειδοποιεί
Αργά όμως …πολύ αργά.. η βασίλισσα – Κουασιμόδος ήταν κιόλας νεκρή..
Είχε τελειώσει η παρτίδα…