Ονειρο ήτανε

Σήμερα φώναξα το όνομά σου στον ύπνο μου
Δυνατά .. αφού τρόμαξα και ξύπνησα.
Μετά το ξέχασα όπως ξεχνάμε το πρώτο κλάμα μας.
την πρώτη ανάσα το πρώτο καλωσόρισμα..
Κρίμα… ξεχνάμε την μοναδική στιγμή που υπάρχουμε
χωρίς να ξέρουμε από πού ήρθαμε και που θα πάμε.
Κι όμως ..θυμάμαι πως φώναξα δυνατά..
Πάλι δεν μ άκουσες??
Άλλη μια μέρα.. «καλή» την λένε όλοι..